66. Duruşma Günü – 9. Aralık 2013

0

66. duruşma gününde bir cep telefonu kartı alımı ile Polenzstraße’de su baskınının oluşturduğu hasar mevzu bahis olmuştur. Bu hasara ilişkin o dönemde soruşturmayı yürüten ve „Susann Eminger“ adlı kişiyi sorgulamış olan polis memuru ifade vermiştir. Bir BKA-Memuru Zschäpe’nin 4 Kasım’dan 8 Kasım’a değin izlediği yolu izah etmiştir; Polenzstraße’den bir komşu kadın, satın alınan cep telefonu kartına, kaybolan bir nüfus cüzdanına ve „Dienelt“ dairesinde oturanların ilişkilerine değin ifade vermiştir.

Tanıklar:

  • Janine St. ( Zschäpe için cep telefonu kartı alımı.)
  • KHM Ra. (Polis memuru, Polenzstraße’de su baskınının oluşturduğu hasarı soruşturmuştur.)
  • KOK Christine La. (BKA-Memuru, 04.11. tarihinden 8.11.11 tarihine değin Zschäpe’nin izlediği yol; Zschäpe nakil edilirken onunla yapılan konuşma.
  • Beatrix Ja. ( Mundlos, Böhnhardt ve Zschäpe’nin Polenzstraße’deki komşusu.)

Duruşma bugün ancak saat 10:10’da başlayabildi. İlk tanık Janine St., kızlık ismi Sp.’nin ifadesinde söz konusu olan prepaid kartının nasıl edinildiğidir. St. 2003 yılında Zwickau’da evine giderken bir telekom dükkânının önünde bir kadının ona seslendiğini ve yaşını sorduğunu belirtir. Kadın nüfus cüzdanını evde unuttuğunu söyler ve onun için sözleşme yapması durumunda ona 50 Euro teklif eder. Bunun üzerine St. imzalar ve 50 Euro’yu alır. Götzl’ün sorusu üzerine St., kadının yirmili yaşların ortasında, kumral saçlı ve ondan biraz daha kısa boylu olduğunu söyler. St. iletişim bilgilerini verdiğini ve nüfus cüzdanını beyan ettiğini sanmaktadır. İkisi dükkâna birlikte girmişlerdir. Cep telefonu sözleşmesi için hesabından hiçbir şekilde para çekilmemiştir; daha fazla bir malumatı yoktur. St. sorunun yenilenmesi üzerine, kadının nüfus cüzdanını unuttuğunu ve telefona yani sim kartına ihtiyacı olduğunu sebep olarak gösterdiğini söyler. „Gençlik hoppalığı“ içinde kadının 50 euro ödemiş olmasına şaşırmamıştır. Şöyle düşünmüştür: „Harika! 50 Euro ile anneme bir hediye alabilirim.“ Kadın hoş bir kadın olmalıydı, ona samimi bir biçimde yönelmişti; yoksa böyle bir şeyi yapmazdı; fakat şu an pek fazla bir şey hatırlamıyordur. St.’ye, telefonun numarasını biliyor mu, diye sorulduğunda sadece dükkânın Telekom D1 dükkânı olduğunu bildiğini söyler. Götzl, Zwickau’da yangın enkazında bulunan bir telefon sözleşmesine ait cep telefonu numarasını hatırlatır. St. mümkündür, der. Söz konusu kart prepaid karttır; 17 yaşında biri olarak sözleşme imzalaması mümkün değildir. St., kadın ona yaşını sorduğunda söylediğini doğrular. Tanığa, 2 Temmuz 2003 tarihine ait bir telekom sözleşmesi gösterilir. Bu sözleşmede imzasının ve ona ait kişisel bilgilerin olduğunu doğrular. Götzl, sorgulamanın birinde kadının nasıl tarif edildiğini hatırlatır: Kadın, 1,80 m. boyundaki St.’den daha kısadır ve sorgulamayı yapan 1, 70 m. boyundaki memur bayandan da biraz kısadır; görünüşü gayet normaldir; 20’li yaşların sonu 30’lu yaşların başında olmalıdır; koyu, omuz hizasına gelen saçlarını serbestçe arkadan toplamıştır; ayrıca kadın zayıf ya da şişman ya da narin değildir; göze çarpan hiçbir vasfı yoktur. St. bunları doğrular. Götzl’ün çevrede başka insanlar var mıydı sorusuna St. kadının tek başına olduğu yanıtını verir. 50 Euro’yu, sanırım, imzayı attıktan sonra aldım, der. Sonra da yoluna devam etmiştir. Zschäpe’yi medyada görmüş, lakin onu cep telefonuyla ilişkilendirmemiştir. İkinci sorgulanmasında ona bir video gösterilmiştir. Orada Zschäpe’yi tespit etmiş olmakla birlikte telekom dükkânının önündeki kadın bu kadın mıdır, söyleyemeyecektir; çünkü Zschäpe’yi basında pek çok kez görmüştür.

Müdahil avukat Hoffmann, St.’ye sağcı camianın üyeleriyle herhangi bir diyaloğu olmuş mudur ya da hali hazırda var mıdır, diye sorar. St, hayır, der. Kocası Sascha St.’nin de sağcı camia ile bir ilgisi yoktur. Hoffmann, St.’ye, Jan S., Alex Sch., Klemens O., Markus N., Marko H. ya da Steffen St. isimlerinde birilerini tanıyor mu diye sorar. Bu kişiler, silahlı sağcı bir hareket olan „Combat 18“ Pinneberg’e karşı açılan davaya katılmışlardır. Hoffmann’ın, acaba St.’nin erkek kardeşinin Zwickau’da sağcılarla diyaloğu var mıdır sorusuna St. sanmam yanıtını verir. Sorgulama saat 10:29’da sona erer.

Diğer tanık suçla mücadele başkomiseri Ra.’dır. Götzl’ün sorusu üzerine Aralık 2006’da bir suç duyurusunun işleme konmasıyla görevlendirilmiş olduğunu belirtir. Polenzstraße 2 Numarada su baskını bir hasara yol açmıştır. Bay F. adında biri (56. duruşma gününe ait tutanağa bakınız.) bu hasardan Patrick Ku.’nun sorumlu olabileceği şüphesine kapılmıştır. Davanın ilerleyen aşamasında daireden bazı şeylerin eksik olduğu ortaya çıkmış ve bu nedenle de hırsızlık yapıldığına dair suç duyurusu da eklenerek dava başka bir boyut kazanmıştır. F. ailesi dairenin anahtarını Ku. ailesine vermiştir; bu sebeple de Patrick Ku.’dan şüphelenilmektedir. Bay F., Bayan „Dienelt“in bir şey duyduğunu söylemiş olduğunu belirtir. Bu yüzden Bayan „Dienelt“ celpname ile çağrılmış; ancak gelmemiştir. Bunun üzerine kadını bizzat çağırmak üzere daireye gitmiştir. Ayrıca „Dienelt“in dairesindeki hasarın fotoğraflarını çekmek istemiştir. Kapıyı bir kadın açmış ve adının „Lisa Dienelt“ değil, „Susann Eminger“ olduğunu söylemiştir. Bu kadın iki gün sonra Bay „Eminger“ ile birlikte karakola gelmiştir. Pek çok randevusu olduğu için sorgulaması ses bandına kaydedilmiştir; sorgulama saat 6:30’da yapılmış, ertesi gün de yazıya dökülmüştür. Bayan „Eminger“ ifadesinde binada su baskının yaşandığı öğleden önce evde olmadığını, dolayısıyla da herhangi bir şey duymadığını belirtmiştir. Sonrasında Patrick Ku.’ya ilişkin şüphe iyice artmıştır; çünkü anahtarı olan tek kişi odur. Bunun üzerine arama emri başvurusunda bulunmuş, dairesi aranmış ve çalınmış olan gümüş zincir bulunmuştur. İçinde çatak bıçak takımının olduğu çanta ile alüminyüm merdiveni ise bulamamıştır. Merdiven daha sonra apartmanın koridorunda ortaya çıkmıştır. Kilitte ve anahtarda otomatik kapı kapama tertibatı olmadığı için ve anahtarın bir eşinin yapıldığına dair anahtarda herhangi bir iz olmadığı için suçu işleyen tek kişi ancak Patrick Ku. olabilir. Daha sonra dosya savcılığa iletilmiştir. Götzl’ün sorusu üzerine Ra., kapıyı açan ve daha sonra karakola gelen kadını sorguladığını söyler. Görev tutanağına göre memurlar, üzerinde „Dienelt“ yazan dairenin kapısını çalmışlardır. Hem hasara uğrayan kişi hem de Patrick Ku., ifadelerinde binada „Lisa Dienelt“in oturduğunu belirtmişlerdir. Ancak kapıyı bizzat kendi çaldığında kadın lakabının „Lise“ olduğunu fakat kapıda „Dienelt“ yazılı olduğu için herkesin onun „Lise Dienelt“ olduğunu düşündüğünü söylemiştir. Kendini „Susann Eminger“ olarak takdim etmiştir. Kadın ondan biraz daha kısadır; fakat kadına ilişkin daha ayrıntılı bir tarifte bulunamayacaktır; çünkü kayda değer bir şeylerin söylenmediği, kısa bir sorgulama söz konusudur. „Susann Eminger“in sorgulanmasındaki amaç adımları duyup duymadığını öğrenmektir. Fakat öğleden önce dairesinde olmadığını şöylemiştir; böylece „tanık olarak çok da önemli“ görülmemiştir. Kadın, Bay Dienelt ile arkadaş olduğunu ve zaman zaman onun dairesinde kaldığını belirtmiştir. O zaman çevredekilerin sorgulaması henüz yapılmadığından Ra., kadının orada sürekli mi kaldığını ya da sadece misafir mi olduğunu bilmemektedir. Kadın, daha önce de bir su baskını olduğunu, fakat kendi özel eşyalarının zarar görmediğini belirtmiştir. Ayrıca F. ve Ku. ailelerini tanıdığını, aralarında herhangi bir münakaşanın olmadığını söylemiştir. Çağrılmadığı halde Bay „Eminger“ de sorgulamaya gelmiştir. O da aşağı yukarı Bayan „Eminger“in söylediklerine benzer şeyler söylemiştir: O da sadece zaman zaman orada kaldığını ve Bay Dienelt, uzak yol şoförü olduğu için daire ile ilgilendiklerini söyler. Götzl, bayan „Eminger“in ifadesinde normalde kocasıyla birlikte Dortmunder Straße 12 numarada oturduklarını ve bazen Dienelt’in dairesinde kaldıklarını, Dienelt uzak yol şoförü olduğu için onun kedilerine baktıklarını belirttiğini hatırlatır. Ra., eğer orada öyle yazılıysa öyledir der. Ses bandına yapılan sorgulamalarda not tuttuğunu ve sonra bu notları birleştirerek oluşturduğu metni kayıt cihazına okuduğunu söyler. Götzl, „Susann Eminger“in ifadesini hatılatır: F. ailesi ile Ku. ailesi birbirlerine bağlıdır; yazın birlikte pek çok kutlama yapmışlardır ve her birinde bir diğerin dairesinin anahtarı vardır; birbirlerinin evlerine girip çıkmaktadırlar. Götzl, „Eminger“in ilk kez su baskının yarattığı hasardan sonra iki aile arasında anlaşmazlıklar yaşandığı saptamasında bulunduğunu hatırlatır. Ra. bunu doğrular. Sonra sorgulama tutanakları incelenir. İlk tutanakta „S. Eminger“ olduğu açıkça okunabilen bir imza vardır; ikincisinde ise karagacık burgacık bir imza. Ra. bu imzaların bay ve bayan „Eminger“e ait olduğunu teyit eder. Orada içeriğin eksik olduğunu söyler Ra., içerik sonradan yazılmıştır. Götzl, orada belirtilmiş olan doğum tarihinin tanığın kendisinden mi nüfus cüzdanından mı alındığını bilmek ister. Normalde der, Ra. nüfus cüzdanından alınır; cüzdan da oradadır. Ra., „André Eminger“de de usül böyleydi diye teyit eder. Dairenin kapısındayken ise kadından kimliğini göstermesini istememiş, sadece doğum tarihini söylemesini ve telefon numarasını vermesini istemiştir. Ra., 9. Aralık 2011 tarihinde BKA‚daki sorgulamasında kendine gösterilen vesikalık resimlerde kimseyi tanımadığını söyler.

Müdahil avukat Basay’ın sorusu üzerine Ra., hafta içi pek çok sorgulama işi olduğundan Eminger’lerin sorgulamasının erken saatlerde yapıldığını, arama emri dilekçesini vermek istediği için de sorgulamanın bir an önce yapılması gerektiğini söyler. Avukat Clemm’in sorusu üzerine Ra., sorgulamaya ait ses bantları muhtemelen mevcut değildir; nüfus cüzdanları da eğer birine gösterildiyse orada bulunan kişilerle karşılaştırma olanağı olmuştur der. Avukat Narin, Saksonya Eyaleti Anayasayı Koruma Teşkilatı’nın ona başvurup başvurmadığını sorar. Ra. Hayır, der. Narin, „Grubenlampe“ adlı operasyondan haberi var mıdır, diye sorar. Ra., buna da hayır yanıtını verir. Sonra Narin, aynı gün André E.’nin izlenmeye başlandığından haberi olup olmadığını sorar. Ra.: „Bunu ilk kez duyuyorum.“ Kapıdaki kişi sinirli görünüyor muydu sorusuna ise Ra., „Lisa Dienelt“i sorduğu kişinin kendini „Susann Eminger“ diye tanıtmış olmasının başta tuhaf bir durum olduğunu; ancak kadının sinirli olup olmadığına dair bir şey söyleyemeyeceği yanıtını verir. Zschäpe’nin savunma avukatı Heer, mahkeme başkanının yaptığı alıntıları Ra. hatırlıyor mudur bilmek ister yoksa sadece çıkarımlar mı burada söz konusudur? Ra., dosyaları yeniden okuduğu için bunu anlayabildiğini söyler. Okurken pek çok şeyi anımsamıştır; soruşturmaya dair dosyalara güvenmek zorundadır. Bunun tekrar sorulması üzerine Ra., ayırt etmenin zor olduğunu, kesin bir şeyler diyemeyeceğini söyler. Avukat Sturm, Ra., nüfus cüzdanındaki numaralara ilişkin sorguya çekilmiş midir, diye sorar. Aralık 2011’de bu mesele dile getirildi, der Ra.; çünkü numaraların birkaçı Susann E.’nin nüfus cüzdanındakiyle örtüşmemektedir. Nüfus cüzdanı ona gösterilmiş o da olduğu gibi kaydetmiştir. Elle yazarken ya da daktilo edilirken hata yapılmış olması mümkündür tabii. Tam olarak söyleyemeyecek de olsa doğum tarihini de nüfus cüzdanından aldığını düşünmektedir.
Müdahil avukat Schön, Ra.’ya su baskınının nedeni hakkında ne bildiğini sorar. Neticede Patrick Ku.’nun dairede olduğunun ve pek de anlaşılamayacak nedenlerle çeşmeleri açtığının – köşe vanaları söz konusudur- ortaya çıktığını söyler Ra.. Patrick Ku. tekrar daireye girmiş ve „çeşmeleri ya da çeşmeyi“ tekrar kapamıştır. F.’nin evinde kimse yoktur; sadece F. ifadesinde „Lisa Dienelt“in adım sesleri duyduğunu belirtmiştir. Bu kişi de der Schön, „Susann Eminger“ değildi. Ra., bunu teyit eder, verilen bilgiyi olduğu gibi kabul etmek zorunda kalmıştır. Schön, binada oturanların tarifine göre, Bayan „Dienelt“in sürekli olarak orada oturuyor olması gerektiğini söyler. O an için bundan haberi olmadığını söyler Ra. Hakim Götzl, su baskınından dolayı dairede oluşan hasarları sorar. Ra. başlangıçta 100.000 Euro’dan fazla bir hasardan söz edildiğini, sonuçta F. ailesinin döşemelerinde yaklaşık 7000 Euro’luk bir hasar oluştuğunu söyler. Zarar gören F. ailesinin dairesidir; bir alt kattaki dairede daha öncesinden bir hasar mevcuttur. Daha sonra Ra. zemin katta sağda „Dienelt“in dairesinin bulunduğunu, onun hemen üzerinde F.’nin dairesinin ve F.’nin de karşısında Ku. ailesinin dairesinin olduğunu tarif eder. „Dienelt“in dairesindeki hasara ilişkin fotoğrafları, tanık herhangi bir hasar oluşmadı dediği için basmamıştır ve sonra kapıcı fotoğrafları basmıştır. Sorgulama saat 11:17’de sona erer.
Saat 11:28’e değin ara verildikten sonra Götzl, öğle arasına çıkılacağını bildirir.

Diğer tanık BKA‚dan suçla mücadele komiseri Christine La.’dir. Üç konu hakkında sorgulanır: Beate Zschäpe’nin, 4 Kasım 2011’de Zwickau Frühlingsstraße’deki yangının ardından 8 Kasım 2011’de Jena’da teslim oluşuna değin gittiği yol, Zschäpe’nin toprağa gömülen karneleri ve 25 Haziran 2012 tarihinde Zschäpe’nin JVA Köln-Ossendorf’tan JVA Gera’ya nakledilmesi. (18. Duruşma Günü’ne ait tutanağa bakınız.)

La. ilk konu hakkında şu bilgileri verir: 4 Kasım 2011’de saat 9:30’a doğru Eisenach’da bir banka soygunu gerçekleşti. Frühlingsstraße’de saat 11.30 – 14.30 arası internette organik tarım ve “artistler yıldızlarla ilgili haberler” sayfaları gezildi. Bu esnada bir kez de cep telefonunun tele sekreteri dinlendi. Saat 14:30’a doğru internetten çıkıldı, son olarak Zwickau’da organik tarım yapan çiftçiler sayfasına bakıldı. Frühlingsstraße’de bir yerde yangın çıktığa dair saat 15:08’de acil çağrı yapıldı. Bir tanığın ifadesine göre Zschäpe binayı iki kedi sepetiyle birlikte terk etti. Sepetleri yere koyup sözüm ona büyükannesine bakmak üzere dönmüştür. Bir diğer tanık ifadesine göre ise sonra konut bölgesine doğru koşmuş, orada pek çok kez davalı André E.’ye ulaşmaya çalışmıştır. Cep telefonu Crimmitschauer Straße’deki bir baz istasyonunu kullanmıştır. İzci bir köpek, Zschäpe’nin Völkerfreundschaft Meydanı’na değin gittiği yolu izlemiştir; oradan André E.’nin telefonla arandığı tespit edilmiştir. Daha sonra bir daha telefon kullanılmamıştır. Ertesi gece saat beşe değin André E. Glauchau’dan aranılmıştır; ancak bu aramaları Zschäpe’nin yapıp yapmadığı kesinlik kazanmamıştır. Sabahleyin yedi ila sekiz arası Chemnitz’deki bir telefon kulübesinden aramalar yapılmış; Zschäpe, Mundlos ve Böhnhardt’ın yakınlarına bilgi vermiştir. Saat yediye doğru ise Zschäpe, Böhnhardt ailesini aramıştır. Öncesinde bilinmeyen numaralar servisi aranılmış, sonra Mundlos ailesi aranılmış, arama iki kez sonuçsuz kalmış, kırk beş dakika sonra ise arama gerçekleşmiştir; aileye iki Uwe’nin de öldüğünü bildirmiştir. Sonra Chemnitz’den Leipzig’e geçmiş ve „Burger King“ adlı bir internet kafede bilet alıp internete girmiştir. Hangi sayfaları gezdiği bilinmemektedir; fakat Zschäpe teslim olduğunda yanında bilet ve bir adet ilaç kutusu vardır; kutunun üstünde büyükannesinin, annesinin ve Jena’da oturan teyzesinin telefon numaraları kayıtlıdır. Daha sonra Eisenach’a gitmiştir. Orada bir tanık tarafından gündüz gözüyle görülmüştür; o gün güneşin batış saati 17’dir. Bu bilgi bir izci köpekle birlikte doğrulanmıştır. Eisenach’dan yola devam etmiştir; saat 4’de Bremen’dedir. Oradan da Hannover’e geçmiştir; Hannover’de dokuz saat kalmış olmalıdır. Orada ne olduğu bilinmemektedir. Sonra Uelzen ve Magdeburg üzerinden Halle/Saale’ye ve oradan da tekrar Eisenach’a gitmiştir. Geceleyin saat dörtte Weimar’dadır; sonra tekrar Halle/Saale’ye gitmiş, gününü orada geçirmiştir. Orada iki tanıkla buluşmuş, bunlardan biriyle epey vakit geçirmiştir. Zschäpe’nin kafası karmakarışıktır; az kalsın tramvayın önüne atlayacaktır. Bir başka tanığın ifadesine göre ulaşım planlarını incelemiştir; yanında da Braunschweig’ın ulaşım planı vardır. Zschäpe teslim olduğunda Braunschweig’da olduğunu söylemişse de bu pek anlaşılamamıştır. Halle/Saale’de saat 22’ye doğru ayrılmış, ertesi gün Dresden üzerinden Jena’ya gitmiştir. Zschäpe, Jena’da, saat 8:30’a doğru teyzesi Karin Ap.’nin dairesinin yakınlarında bir komşusu tarafından görülmüştür. Oradan yakın çevrede koşuşturmuş ardından tramvay durağına gitmiştir; orası Stefan Ap.’nın eski oturduğu yerdir. (61. ve 62. Duruşma günlerine bakınız.) Anne ve büyükannenin oturduğu yapı ise oradan 500 m. uzaklıktadır. Zschäpe tanık Ha. ile buluşmuş, ondan bir cep telefonu rica etmiş, sonra acil yardımı aramıştır; bu arama kayıtlıdır. Sonra Ha. ile birlikte kentin içindeki tramvaya doğru gitmişlerdir. Bir sonraki aşamada Zschäpe’nin Jena’daki Suçla Mücadele Polis Müfettişliği’nden uzak olmayan Naß & Liebtrau avukatlık bürosunda olduğu kaydedilmiştir. Saat 13’de Zschäpe KPI ‚ye teslim olmuş ve saat 13:06’da tutuklanmıştır. Götzl, verilerin somutlaştırılmasına ilişkin ihtarda bulunur. Önce 4 Kasım’da Frühlingsstraße’deki baz istasyonuna kayıtlı olan bir sim kartıyla saat 12:11’de telesekretere yapılan ve 51 saniye süren bir konuşmaya dikkat çeker. La. bunu teyit eder. Sonra Götzl, saat 15:19 ile 15:27 arası Andre E.’ye yapılan aramalar vardır; kart Frühlingsstraße ’nin güneyinden 200 m. uzaklıkta bir baz istasyonunda okunmuştur, der. La. Völkerfreundschaft Meydanı’na giden yolda pek çok kez aranılmaya çalışılmış, ancak arama bir kez gerçekleşmiştir. Aramalar “7000 tipi bir cep telefonu” ile gerçekleşmiştir. Zschäpe, bu cep telefonunu sıkça kullanmış ve bunun kendi telefonu olduğunu söylemiştir. Daha sonra Götzl, 5 Kasım’da saat 7:06’da Chemnitz’deki belediye binasında kullanılmış olan bir telefon kartından söz eder. Alışveriş merkezinin yanındaki jeton veya telefon kartıyla çalışan bir telefon kulübesi söz konusudur, der La.. Zschäpe önce Telekom-Bilinmeyen Numaralar Servisini aramıştır. Ardından saat 07:09’da Böhnhardt ailesini aramış ve yaklaşık sekiz dakika telefonlaşmıştır. Mundlos ailesini de iki kez aramaya çalışmıştır; iki arama da sonuçsuz kalmıştır, der La. Sonra „Sidewalk Express“ adlı firmadan internet üzerinden bilet almak söz konusu olmuştur; belirtildiğine göre 5 Kasım’da saat 10:37’de Leipzig Garı’nda, „Burger King“ yakınlarında bir otomattan tedarik edilmiştir. La. orada giriş yapabilmek için bir kod olduğunu söyler. Biletin 10:40’da kullanıldığı ve maksimum süre olan bir saat on beş dakikanın da tümüyle kullanılıp bağlantının saat 11:57’de sonlandığını teyit eder. Jena’da Zschäpe’nin el çantasında annesinin ve büyükannesinin ev telefonlarının not düşüldüğü bir biletin bulunduğunun hatırlatılması üzerine La., numaranın internette araştırılabildiğini söyler. Götzl, Zschäpe’nin yanında bulunan ilaç kutusunun üstünde Karin Ap.’nin numarasının bulunduğunu hatırlatır. Daha sonra Götzl, el konulan deliller içinde DB’ye ait bir tren biletinin de olduğunu hatırlatır: Bilet 6 Kasım tarihli, hafta sonu biletidir; 6 Kasım’da, saat 03:48’de Bremen Garı’ndan satın alınmıştır; „Susann Eminger“ adına düzenlenmiştir ve üç kez damgalanmıştır. La., trendeki kondüktörlerin damgaları olduğunu söyler. İlk damga der Götzl, Bremen’den ( saat 04.19’dan itibaren ) Hannover’e (varış saati 05.55) yapılan yolculuk içindir. İkinci damga Uelzen (saat 15:02’den itibaren) ve Magdeburg (varış saat 16:51) güzergâhı için, üçüncü damga ise saat 19:22’den itibaren Halle/Saale’den Eisenach’a olan güzergâh içindir. La., bunu teyit eder. Daha sonra 07.11 tarihinde saat 03:51’de Weimar Garı’ndan Halle/Saale’ye gitmek üzere alınan bir tren bileti mevzu bahis olur. La. biletin üzerinde bu hat için bir damga izi olduğunu teyit eder. Ardından Halle/Saale’deki iki tanık söz konusu olur. La., söz konusu tanıkların birinin Bay Kö., diğerinin Bayan Hi. olduğunu söyler. Zschäpe, neredeyse tramvayın önüne atlamış olduğundan Bayan Hi., onu hastaneye götürmek istemiştir. Hastaneye yaklaştıkça Zschäpe hastaneye gitme isteğinden vazgeçmiştir. Zschäpe daha sonra akşam üstü gara gitmiş, sinirli tavırları yüzünden tanık Kö.’nün dikkatini çekmiştir. Götzl, Zschäpe’nin teslim olduğunda Dresden’deki bir otomattan aldığı Dresden- Chemnitz güzergâhının bir ulaşım planının el çantasında bulunduğunu söyler; La.’da bunu teyit eder. Sonra Götzl, Jena’daki tanık Ha.’ya geçer. Tir tir titreyen biri, tanıktan, 8 Kasım saat 08:45’de cep telefonunu kullanmasını rica eder. La. bunu doğrular. Zschäpe saat 08:49’da acil yardımı aramıştır. Konuşmanın içeriğini Zschäpe’nin teslim olmak istediği, kendisi yüzünden yolların kapatılması tedbirine başvurulduğunu fark ettiğini, memurun ise bu tedbirin onun yüzünden olduğuna dair bir şey söyleyemeyeceği oluşturur; sonra da konuşma sona ermiştir. Götzl, Zschäpe’nin saat 11’e doğru avukat Liebtrau’nun bürosuna gittiğini ve yapılan ilk görüşmeden sonra orada kaldığını söyler. Daha sonra avukatla birlikte polise gitmiştir. Ardından Zschäpe’nin belgeleri söz konusu olur. La., Carsten S.’nin ifadesinde bir uçuş ambarında belgelerin gömülü olduğunu söylediğini belirtir. Bunun üzerine oranın 3 Mayıs 2012’de kazılması emri verilmiş ve Zschäpe’nin 1. sınıftan 9. sınıfa değin olan karneleri bulunmuştur. 1. sınıftan 5. sınıfa değin not ortalaması 2’dir; 6. sınıftan 9. sınıfa değin ise 3’tür. Belgeler bayağı harap durumdadır. İlkokul karnelerinde öğretmenin Zschäpe’nin karakterine ilişkin düştüğü notlar vardır: Zschäpe, cıvıl cıvıl, sıcak kanlı biridir; fakat daha düzenli ve temiz çalışması gerekir; “sınıftaki çalışma grubuna” çok çabuk adapte olmuştur. “Bahçe dersinde” ve yurttaşlık bilgisi derslerinde fevkaladedir; zaman zaman Almanca, müzik ve beden eğitimi derslerinde de iyidir; Rusça, matematik, biyoloji ve fizik derslerinde pek iyi değildir.

La.’nın ifadesinin diğer bir bölümü Zschäpe’nin JVA Köln-Ossendorf’tan JVA Gera’ya nakledilmesiyle alakalıdır ki orada büyükannesi ve annesiyle buluşması gerekir. Zschäpe’nin savunma avukatı Stahl, bu konuda 18. Duruşma Günü’nde Bay B.’nin dinlendiğini ve savunma makamının değerlendirmenin sonunda itiraz ettiğini söyler. Bugün nakil esnasında delil toplanmasına itiraz edilmektedir. Stahl bu itirazını, B.’nin sorgulanması ile, Zschäpe’nin sanık olarak haklarının, kendisi aleyhine aktif olarak muhakemeye katılmaya zorlanamaması özgürlüğünün bilerek yanıltmak yoluyla ihlaline neden olduğuyla temellendirir. Tanık La. salondan çıkar. StA (Savcı) Schmidt itiraz eder. Bilgilerin kullanılmasına dair bir yasağın söz konusu olamayacağını, çünkü Zschäpe’ye polis tarafından ve soruşturmayı yürüten hakim tarafından kendisini ifade etmek konusunda özgür olduğu pek çok kez açıklanmıştır. Ayrıca davalı, o sabah vereceği tüm bilgilerin kullanılabileceğine dair ikaz edilmiştir. Stahl, savunma makamının bunu yargının arka planı açısından farklı gördüğü yanıtını verir. Böyle bir amaç güdülürse spontan olarak söylenen şeyler de kullanılamaz. Götzl, bilgilerin kullanılması yönündeki itiraz nedeniyle bilginin kullanılması hakkını saklı tutacağını söyler; fakat tanığı nakil ile ilgili sorgulamak istemektedir. Avukat Sturm bunun üzerine, bilgilerin kullanılmasına izin verilemeyeceği gerçekliğinden hareketle delil toplanmasına itiraz edileceği yanıtını verir. Götzl, öncelikle soruların sorulmasının beklenmesi gerektiğini söyler. Avukat Sturm, mahkeme kararı çıkarılmasına ilişkin dilekçe verileceğini beyan eder. Tanık tekrar salona gelir. Götzl, Zschäpe’nin yoldaki hal ve tavırlarını sorar. Tanık, Zschäpe’yi 25 Haziran 2012 tarihinde saat sekizde Ossendorf’tan almış ve ona bir sorgulamanın söz konusu olmadığını, konuları seçmekte özgür olduğunu ve herhangi bir şey söylemekle yükümlü olmadığını kesin bir dille izah etmiştir. Sonra da muhtemelen yapılan konuşmalara ilişkin not düşüleceğine dair onu açık bir dille bilgilendirilmiştir. Zschäpe zaten bir şey söylemeyeceği için herhangi bir şey de yazılamayacağını söylemiştir. Yolda giderken konuşmak mümkün olmuş, rahat bir şekilde sohbet etmişlerdir. Zschäpe genelde savunma avukatları hakkında konuşmuştur; bu konunun onu çok meşgul ettiği ortadadır. Daha sonra ise avukatı aracılığıyla kendisine Süddeutschen Zeitung’a ücretsiz abonelik teklifi yapıldığını anlatmıştır. Avukat Sturm itiraz eder ve burada davalının ifadeleri söz konusudur der. Götzl, bunun erteleneceğini söyler ve La.’dan Zschäpe’nin davranışları ile diğer bilgiler arasında ayrıma gitmesini rica eder. Zschäpe, çok cana yakın biriydi der La., konuşmayı da istekli bir biçimde sürdürmüştür. Zschäpe konuşmayı karşısındakini sıkmadan devam ettirebilen biridir. Fakat bazen sustuğu da olmuştur; ancak hiçbir zaman konuşmak istemediğine ilişkin bir tavır sergilememiştir. Sturm yine müdahale eder ve bu söylenilenin de tanığın değerlendirmesini içerdiğini ve bu nedenle delil dışlamaya tabii olduğu ve delillerin toplanmasına izin verilememelidir, der. Götzl, başka bir fikirde olduğunu ve duruşmanın devam etmesini istediğini söyler. Avukat Stahl, konuşmanın kimi bilgilere ulaşma amacı taşımış olacağını söyler; aksi takdirde polisler de onlarla gidebilirdi der. Savunma makamı böylece soruşturmaya ve bilgilerin kullanılmasına itiraz eder. Götzl, Stahl’ın ikinci eleştirisine rağmen tanığın sorgulamasına devam etmek istediği için Stahl , mahkeme kararı talep eder. Saat 13:45’e değin ara verildikten sonra Götzl, nakil sırasındaki konuşmanın içeriğinin tanığın sorgulamasına dahil olduğunu bildirir. Bilginin kullanılmasına dair itiraz hakkında ana duruşmada karara varmasına ilişkin bir zorunluluğu yoktur. Sonra tanığa, yolculuğun ayrıntılarına ilişkin malumat vermesi gerekmediğini söyler ve yolculuk sırasınca davranışlarında herhangi bir değişiklik olup olmadığını sorar. La. giderlerken iki insan birbirini tanımadığında nasılsa öyle olduğunu söyler. Fakat Zschäpe açık bir insan olduğu için çok geçmeden yakınlaşmışlardır. Dönüşte en başından itibaren sohbet etmişlerdir. Jena-Lobeda’nın oradan geçerlerken B., orada Böhnhardt ailesini sorguya çektiğini söyleyince Zschäpe durgunlaşmıştır. Bunun dışındaki tüm zamanlarda “hararetli hararetli” konuşmuşlardır.

Müdahil avukat Narin, „Sidewalk Express“ adlı firmaya ilişkin internette nelerin araştırıldığı bulunmuş mudur, diye sorar. Götzl, soru çoktan yanıtlanmıştır, der. Tanık, bunun denendiğini ancak bir şey bulunamadığını söyler. Savunma avukatı Stahl’ın sorusu üzerine La., saatlere ilişkin bilginin hattın sağlandığı verilerden alındığını, bunun başkalarının işi olduğunu, bu konuda kendisinin bir bilgisi olmadığını söyler. Gera’ya olan yolculuk hakkında Stahl, La.’ya müvekkiline not tutulabileceği ve bunların kullanılabileceği açıklamasında bulunup bulunmadığını sorar. Evet, der La., konuşmalara ilişkin not tutulabileceğini Zschäpe’ye söylemiştir. Bu, zaten Zschäpe’nin bildiği bir şeydir. Yolculuk boyunca not tutulmamıştır. Stahl, La.’nın “her şeyin kullanılabileceğini” söylemiş olup olmadığını bilmek ister. Apaçık sözcüğünü kullanmış mıdır, şu an bilmediğini söyler La.; lakin “yanlış anlaşılmaya izin vermeyecek denli” açıktır. Zschäpe onda onu anladığı intibası yaratmış ve üstelik Zschäpe’ye de bunu sormuştur. Avukat Sturm, La.’ya konuşma esnasında André E. ile bir telefon bağlantısının olup olmadığından ve André E. ile bir konuşma yapılıp yapılmadığından haberi var mıdır, diye sorar. La. kayıtlı olan cep telefonunda André E.’nin aranıldığı saptanmıştır, der. Peki telefondaki E. miydi, bunun yanıtını veremeyecektir. Sturm, Zschäpe’nin Bremen’de bileti kendisinin alıp almadığı ya da bileti başka birinden mi satın aldığına dair bir bilgiye ulaşılmış mıdır diye sorar. La., Zschäpe’nin bileti başka yollarla da satın almış olabileceğini, biletin Bremen’deki bir otomattan da alınmış olabileceğini fakat buna ilişkin bir bilginin olmadığını söyler. Götzl, La.’ya biletin üzerine el yazısıyla „Susann Eminger“ ismi yazılmış mıdır, diye sorar; La., bu bilgiyi doğrular. Avukat Sturm, Zschäpe’nin savunması yararına, Zschäpe’nin Gera’ya olan yolculuktaki davranışlarına ilişkin tanık La.’nın verdiği ifadenin kullanılmasına itiraz eder. Sorgulama saat 14:19’da sona erer.

Saat 14:56’da, Böhnhardt, Mundlos ve Zschäpe’nin Zwickau’da Polenzstraße’de eski bir komşusu olan tanık Ja ile devam edilir. Tanık, Şubat ya da Mart 2003’de Polenzstraße 2 numaraya taşındığında “Beate”nin çoktandır orada oturduğunu anlatır. Selamlaşmışlıkları, arada sırada kahve içmişlikleri vardır. Götzl’ün sorusu üzerine Ja., kendisinin üçüncü katta, sağdaki dairede oturduğunu, Bayan „Dienelt“in ise zemin katta oturduğunu söyler. 2005 ya da 2006 yılında binaya Bayan Ku. taşınmıştır; binada Bayan F.de oturmuştur, fakat o daha sonra binadan taşınmış, ardından Bayan Re. binaya yerleşmiştir. Bayan „Dienelt“ ile diyoloğu binada karşılaşmalarından ibarettir. Götzl, Bayan „Dienelt“in ön isimini sorar. Ja., “Farklı farklı pek çok ismi vardı; Susann, Lisa.” der. Tekrar sorulması üzerine aklında kalan isimlerin bu isimler olduğunu söyler Ja. Arada sırada evine iki genç, zayıf adamın girip çıktığı olmuştur; evet iki genç adam, “ikisinin de adı Uwe”dir. İsimlerini ise ilk kez medyadan öğrenmiştir. Bir keresinde ikisinden birinin partneri olduğu söylenmiştir. Ja., da bir keresinde kadına sormuştur. Kadını hoş ve çocukları seven biri olarak tanımıştır; aslında onun hakkında söyleyebileceği olumsuz bir şey yoktur. O dönem üç çocuğunu da kendi yetiştiren biri olduğunu söyler Ja. İlk zamanlar Zschäpe ile herhangi bir diyaloğu olmamış, sonra tesadüfen konuşur olmuşlardır. Bunun nasıl geliştiğini şu an bilmiyordur. Haftanın birkaç günü görüşmüşlerdir, “işte eve girer çıkarken”. Çocuklar hakkında konuşmuşlardır; çocuklar “çocukların en sessizleri olmadığı gibi ben de sessiz değildim.” Götzl’ün, kadının işine dair ne söylediğini sorması üzerine Ja., „Dienelt“in “üniversitede okumakla ilgili bir şeyler” anlattığını söyler. Götzl , kadının düzenli olarak evden çıkıp çıkmadığını bilmek ister. Ja., en üst katta oturduğunu ve oradan göremediğini söyler. Pencereler hafif açılmış mıdır ya da kapalı mıdır, bunu görmek de mümkün değildir. Erkekleri de taşınma esnasında görmüştür; yoksa onları gördüğü çok nadirdir. Sadece “merhaba” ya da “iyi yolculuklar” demişlerdir. Ja., kapının üzerindeki levhada iki ismin olduğunu, lakin onların orada oturup oturmadıklarını bilmediğini söyler. Götzl, Bayan „Dienelt“ ile hiç bu konuda konuşmuşlar mıdır diye sorar. Ja.: “Dürüst olmam gerekirse, hayır, neden konuşayım ki?” Götzl, Ja.’ya partnerin sürekli orada oturup oturmadığına dair bir şeyler biliyor musunuz diye sorar. Hayır, der Ja., benim kendi meselelerim var. Götzl, Ja.’nın kendi meselelerinin olmasının gözlemleri ile bir ilgisi bulunmadığı cevabını verir. Götzl’ün sorusu üzerine Ja., Dienelt’in „2008, 9, 10“ yıllarında oradan taşınmış olduğunu, sonrasında ise bununla daha fazla meşgul olmadığını söyler. „Dienelt“, “ Weißenborn’un girişinde bir yerlere” taşınmıştır; fakat tam olarak nereye taşınıdğını bilmemektedir. Bayan Ku.’nun onunla diyaloğu daha fazladır. Daireye iki kez su basmasını taşınma nedeni olarak görmüştür. İlk su baskınında „Dienelt“ tatildeyken ikinci su baskınında orada mıydı, bilmemektedir. Araçlara ilişkin soruya ise Ja.,“Dienelt“in bisiklet kullandığını, bir arabası olduğuna dair bir şey hatırlamadığını söyler. Bir keresinde „Dienelt“, „6,7,8“ haftalığına ya da daha uzun bir süreliğine tatile çıkmıştır; bu Ja.’yı şaşırtmıştır. Götzl, cep telefonu satın almaya ilişkin bir şey biliyor mudur, diye sorar. Ja., „Dienelt“e 2006 ya da 2007 yılında Noel zamanı kentte rastladığını söyler. „Dienelt“ nüfus cüzdanını evde unuttuğunu söylemiştir; kuzeni ya da benzeri biri için prepaid telefon kartı almak istiyordur. “Hiç düşünmeden” yapmıştır ve karşılığında da 50 Euro almıştır. “Dienelt”in 50 Euro değerinde olmasına şaşmamıştır. O üç çocuğunu da tek başına yetiştiren biridir; o an “çok aptalca” davranmış ve nüfus cüzdanını başkasının emrine amade etmiştir. Söz konusu kart bir D2 kartıydı der Ja.. Götzl, numara „Dienelt“de kalmışsa bu nasıl olur da noel hediyesi olur diye sorar. Ja., „Dienelt“in kartı diğer bir kişiye verdiğini düşünmüştür. O taşındıktan sonra ise „Dienelt“ ile hemen hemen hiç diyaloğu olmamıştır. Bir keresinde „Dienelt“ o an evde olmayan “Heike’yi, Bayan Ku.’yu” onda beklemiştir. Bir başka kez ise „Dienelt“, “hafif çakır keyifken” ona anahtarını onda mı unutmuştur, diye sormuştur. O an işin içine alkol girmiştir; bunun için söylenecek bir şey yoktur. Götzl, Ja.’ya eşinin nüfus cüzdanı kaybolmuş mudur, diye sorar; Ja. evet, der. Gönderilen bir paketi almaları gerektiğinde kimliği bulamamışlar ve yeni bir kimlik için dilekçe vermişlerdir. Evlenirlerken de yeni bir kimlik müracatında bulunmuşlardır. Günün birinde bir polis gelmiş ve onlara kimliği göstermiştir. Zschäpe, 2010 yılı olsa gerek, Bayan Ku.’yu beklemek üzere dairelerinde bulunduğunda kimlik ortada bir yerdedir. Şüphelilere ilişkin önüne konan örnek vesikalık resimlerde Ja. „Lisa, Susann ve Beate“ olarak Zschäpe’yi ve onunla birlikte Mundlos ve Böhnhardt’ı da teşhis eder. Bir keresinde „Dienelt“in dairesinde bulunmuştur; „Dienelt“ ona mavi bir koltuk takımı hediye etmiş, bu takımı da erkeklerden biri onunla birlikte yukarı taşımıştır. Götzl, Ja.’ya, 2 numaralı resimdeki şahsı [Mundlos] „Lisa“nın birlikte oturduğu arkadaşı olarak teşhis ettiğini hatırlatır. Ja., öyle görünüyordu, ama tam olarak fikrim yok der. Daha sonra Götzl, 7 numaralı resimdeki şahsı [Böhnhardt] teşhis ettiğini ve ikisinin her hâlükârda kardeş olduğunu söylediğini hatırlatır. Bunu nereden biliyordur; Zschäpe’den mi Heike Ku.’dan mı duymuştur, söyleyemeyecektir. Her şeyi “aşırı bir biçimde bastırmıştır.” Onlar taşınmıştır; koltuğa da ihtiyaçları yoktur, bu yüzden de ona hediye etmişlerdir. İhtar edilmesi karşısında Ja., taşınmalarından kısa bir süre önce olması gerekirdi, belki de daha önceydi, der. Götzl, Ja.’nın 7 numaralı ve 2 numaralı şahısların koltuğu yukarı taşıdığını beyan ettiğini hatırlatır. Ja., kocası da orada mıydı, buna dair bir fikri olmadığını söyler. Her durumda iki erkekten biri koltuğu yukarı taşımıştır. Götzl, Ja.’ya, polisteki ifadesinde basından dolayı biraz önyargılı olduğunu söylediğini hatırlatır. Ja., insan pek çok şey duyuyor; ancak neye inanacağını bilemiyor, der. Götzl tanığa, burada mevzu bahis olan hatırladıklarınızdır der. Ja. her zaman kendi başının çaresine bakan biri olduğunu ve hiçbir zaman çok arkadaşı olmadığı yanıtını verir. Götzl, yine de insan çevresinde olup bitenden haberdar oluyor der ve ona polisteki ifadesinde, „Lisa“ ile kimin oturduğunu maalesef hatırlayamadığını, ilk başlarda üçünün birlikte oturduğunu söylediğini hatırlatır. Ja., kapı açılır da içeride üç kişi olursa, insan öyle olduğunu düşünüyor. Götzl, böyle bir şey hiç konu edilmiş midir, bilmek ister. Ja., “kıçımın kenarı”, beni ilgilendirmiyor, der. Götzl, Ja.’nın ifadesinde „Lisa“nın ona bir WG (birlikte oturma) söz konusu dediğini belirttiğini hatırlatır. Ja. her şeyi kafasından atmak ve konuyu kapatmak istediğini söyler. Tekrar sorulması üzerine Ja., böyle bir konuşma yapıldığını söyler. Götzl, aşağı yukarı altı ay sonra Ja.’nın üçüncü kişiyi daha az görür olduğunu söylediğini hatırlatır; Ja. bunu doğrular. Götzl’ün ona erkek arkadaşın sıkça dışarıda olduğuna dair ifadesini hatırlatması üzerine Ja., arkadaşın sürekli işte olduğu “yani orada olmadığı”nı söyler. Götzl, Ja.’nın ifadesini hatırlatmaya devam eder: „Lisa“, erkeklerden birine “canım” diye hitap etmiştir; öteki adam nadiren oradadır; böylece adamlardan birini erkek arkadaşı diğerini de onun kardeşi sanmıştır. Ja. son söylediği şeyin “tamamen kendi tahmini” olduğunu söyler. „Lisa“nın dairesine sadece bir kez koltuğa bakmak için gitmiştir; bir kez de kapının önünde görüşmüşlerdir. Kedilerin evden kaçtıklarını söylemişlerdir. Sadece koltuğun olduğu mekanı görmüştür. Götzl, Ja.’nın ifadesinde „Lisa“ ile ev sahibine ilişkin sorunlar hakkında konuştuğunu söylediğini hatırlatır. Ja., onun çamaşır makinesinin bağlantı yerinde bir sorun olduğunu ve bugüne değin bu sorunun hâlâ giderilmediğini söyler. „Lisa“daki sorun ise su baskınının verdiği hasardır. Götzl’ün sorusu üzerine Ja., Zschäpe’nin basit, sade kıyafetler giydiğini, sıkça saçının rengini değiştirdiğini, zaman zaman da gözlük taktığını söyler. Götzl, Ja.’nın ifadesinde her iki adamın da boyunun ve kilosunun aynı olduğunu; ancak birinin daha kaslı olduğunu söylediğini hatırlatır. Evet, erkeklerden biri “daha güçlü”ydü der Ja. Götzl, „Lisa“nın vaktinin %90’nını evde geçirdiğini, herhalde çalışmadığını, erkeklerden birinin okuduğunu, diğerinin çalıştığını söylediği hatırlatmasını yapar. Birisi okuyordur; ama kim olduğunu şu an bilmemektedir. Götzl, binada oturan diğer kişilerin Zschäpe ile diyaloğu var mıydı, diye sorar. Ja., diyaloğu olan kişiler olarak yine Re. ve Ku. isimlerini söyler. Ardından Cindy Po. ismini verir; Po. sonra oradan taşınmış yerine Bayan So. gelmiştir. En üst katta bir bayan daha oturmuştur; fakat onun adını bilmiyordur. Götzl, Ja.’nın ifadesinde bir karavan gördüğünü belirttiğini söyler. Ja. bunu doğrular; tatile çıkacaklarını söylemişlerdir. Götzl devam eder; Ja. ifadesinde „Lisa“nın 4-6 haftalığına tatile çıktıklarını söylediğini belirtmiştir. Götzl, tatile çıkanların kim olduğunu sorar. Ja., „Lisa“nın ona tatile çıkacaklarını söylediğini, fakat kimlerle gittiğini söylemediği yanıtını verir. Götzl, su baskınına ilişkin hasarı sorar. Ja., F.’nin dairesinde bir kez çeşmenin açık bırakıldığını söyler. Ja., üst katta oturmaktadır ve bu yüzden olup biten her şeyden haberdar değildir. Kendisinin bu hasarı görmüş olabileceğini kabul etmez. Götzl, Ja.’nın polisteki ifadesinde „Lisa“nın banyosunu su baskınından sonra gördüğünü, fayansların yerinden çıkmış olduğunu ve her yerin küflenmiş olduğunu söylediğini hatırlatır. Ja. sadece kapının ucundan gördüğünü, “tümüyle banyonun içinde” değildim der. Götzl, bir kez daha cep telefonunun alımına ilişkin sorar. Ja. o gün bir şeyler almak istediğini, çocuğunun da yanında olduğunu ve kentte Zschäpe’nin karşısına çıktığını söyler. Götzl, buluşmayı daha önce kararlaştırmış olabilir misiniz diye sorar. Ja., hayır der. Sorulması üzerine Ja. numaranın ilkin arama listesinde olduğunu, sonra da numarayı bu listeden kaydettiğini söyler. Götzl, 4 Kasım 2011 günü ya da ertesi günü tekrar Zschäpe’ye telefonla ulaşmaya çalışmış mıdır, diye sorar. Evet der, Ja. Polisin ziyaretinin hemen arkasından aramıştır; fakat cep telefonu kapalıdır. Götzl, Ja.’nın polisteki ifadesinde dükkân sahibinin bu cep telefonuyla bir suç işlenmesi durumunda sorumlu tutulacağı konusunda onu uyardığını söylediğini hatırlatır. Ja. ne olabilir ki, diye düşünmüştüm der. Götzl, Ja.’nın verdiği ifadeye devam eder: Ja. numaranın eski telefonda da kayıtlı olduğunu, iki üç kez para yüzünden aradığını ve “Lisa”ya her zaman hemen ulaştığını söylemiştir. Ancak taşındıktan sonra bir daha aramamıştır. Ja., bunu teyit eder. Götzl, Ja.’nın 4 Kasım 2011 tarihinde KDD (Suçla Mücadele Hizmeti) Zwickau tarafından sorgulandığını söyler. Memurlar der, Ja. ondan bir numarayı aramasını istemişlerdir, telefona bir adam bakmıştır; fakat o bir şey anlamamıştır; hoparlörü açasıya değin konuşma sonlandırılmıştır. Götzl, Ja.’nın ifadesinde adamın telefona „Beka ya da Peka“ şeklinde baktığını söylediğini hatırlatır. Hiçbir şey anlamamıştır ve hemen ardından görüşme sonlandırılmıştır. Götzl devam eder: Aynı memurlar ertesi gün bir kez daha gelip ona adamı tekrar arattıklarında telefon kapalıdır. Ja., bunu doğrular. Götzl, Ja., 7 Kasım 2011 Pazartesi günü tekrar aramış mıdır, bilmek ister; Ja. hayır, der. Götzl, 7 Kasım’da aranıldığına dair kayıt olduğu ihtarında bulunur. Ja., ulaşamayınca otomatik aramaya geçmiş olabilir ya da çocuklar olabilir, der. Götzl, Ja.’ya kendi ifadesini hatırlatır: Pazartesi akşamı eşi yanındayken tekrar arayıp ulaşmaya çalışmıştır. Fakat yine sadece ulaşılamadığına dair bant kaydı duyulmuştur. Götzl’ün sorusu üzerine Ja., „Lisa“ ile politik meseleleri hiç konu edinmediklerini söyler; binada “yabancı kökenli bir aile” de vardır; nereden geldiklerini bilmemektedir, ama hiçbir sorun yoktur. Götzl bir cep telefonu numarası söyler ve bu numaranın Ja.’nın kaydettiği numara mı olduğunu sorar. Ja., ön numarasının doğru olduğunu fakat geri kalan kısmını bilmediğini söyler. Götzl, Ja.’ya kocasının kimliği nerede duruyordu diye sorar. Kimlik her zaman, odanın kapısının yanındaki masada, bilgisayar ekranının yanında durmuştur. Ja., kimliği kocasının erkek kardeşinin çaldığını düşündüğünü kabul eder. Götzl, Zschäpe’nin alkol tüketimini sorar. Bir keresinde buradan taşınmalarından sonra pencerenin önünde çok gürültü yapmışlardır. Çeneleri düşmüştür ve Zschäpe hafif alkollü bir şekilde bisikletiyle evine gitmiştir.

Müdahil avukat Clemm, Zschäpe’nin saç rengini sorar. Ja., saç renginin şimdiki saç rengine yakın olduğunu söyler. Clemm, Ja.’nın bir keresinde sarışın olduğundan söz ettiği karşılığını verir. Hafif sarıydı, der Ja., bu şekilde Zschäpe’yi yine “aklından çıkarmak” istemiştir. Zschäpe’nin geçim kaynağı nedir, Zschäpe ona anlatmamıştır. Clemm, Zschäpe eli açık biri miydi diye sorar. Ja., Zschäpe’nin çocuklara bir kez 5 Euro verdiğini, bunun dışında bir şey vermediğini söyler. Avukat Langer’in sorusu üzerine Ja., prepaid kartı sözleşmesini Zwickau’da bir Vodafone dükkânında imzaladığını söyler. Zschäpe’yle kentin orta yerinde karşılaşmışlar, bir süre birlikte yürümüşlerdir. Yolun üzerindeki ikinci dükkâna da girmişlerdir. Langer, Ja.’nın 1 Mart 2003 tarihinde Polenzstraße 2 numaraya taşındığını söyler ve o tarihte yakınlarda dükkânlar var mıydı, bilmek ister. Ja., „Netto“ vardı, der; „Lidl“ var mıydı, bilmiyordur; bir zaman sonra „Aldi“ de açılmıştır. Tekrar sorulması üzerine „Aldi“nin Mart 2003 tarihinde henüz açılmamış olduğunu doğrular. Avukat Pınar’ın sorusu üzerine bir ya da iki kez Zschäpe’den 30 Euro ödünç aldığını, iki gün sonra da parayı iade ettiğini söyler. Zschäpe ’nin çok parası var mıdır, diye düşünmemiştir hiç. Pınar, Ja.’nın polise verdiği ifadesinde Zschäpe’nin uzun süren tatiller yapmasından hareketle para sıkıntısının olmayacağını söylediğini hatırlatır. Ja., bir yığın insan tatile çıkıyor, der. Tekrar sorulması üzerine hiçbir komşusunun bu denli sık tatile çıkmadığını söyler. Pınar, Ja.’ya, bir ev kadınının, bir öğrencinin ya da vardiyalı çalışan bir işçinin dört ila sekiz hafta arası tatile çıkması üzerine hiç kafa yormuş mudur diye sorar. Hayır, der Ja.. Zschäpe’nin cüzdanında ne kadar para bulunurdu sorusu üzerine Ja., genelde çok olurdu yanıtını verir: “50, 80, 100 Euro, çok dikkat etmedim tabii, gözünü birinin cüzdanına dikmek hoş bir şey değil.” Pınar, Ja.’nın beyanında Zschäpe’ye cep telefonu alındığı gün kendisine de almak istediğini belirttiğini hatırlatır. Ja., “aslında böyle bir şey söylemediğini”, memurların yanlış anlamış olduğunu söyler. Scharmer, Zschäpe’nin 2006 Nisan’ın da saçları kızıla boyalı mıydı diye sorar. Ja., bilmediğini söyler. Avukat Kolloge, Ja.’nın burada, duruşmada, konu komşusunun hoş sohbetine tanıklık ettiğini, içtiklerini ve sarhoş olduklarını söylemiştir. Kolloge Ja.’ya bu konuda daha fazla bir şey söyleyebilecek midir, diye sorar. Ja., sadece “şamata” ettiklerini, birbirlerine fıkra anlatırlarcasına gülüp kıkırdadıklarını söyler. Avukat Basay, ev sahibinin Zschäpe’yi evden çıkarma nedeni olarak Bayan Ku. ile anlaşamamalarını belirttiğini söyler. Ja., böyle bir şeyi ilk kez duyduğunu söyler.

Zschäpe’nin savunma avukatı Heer’in sorusu üzerine kendi mali durumunu acınası Ku. ailesininkini ise “facia” olarak tanımlar; diğerlerininkini ise bilmemektedir. Ja. Zschäpe’nin sadece o sorduğu zaman ona para bıraktığını doğrular. Heer, Ja.’ya kocasının kimliğinin evin dışına nasıl çıktığını biliyor mudur diye sorar. Ja: “Biz de hâlâ aynı soruyu soruyoruz. Kanatlanıp uçmadı ya! Bilmiyorum.” Avukat Stahl’ın sorusu üzerine Ja., Zschäpe’nin cüzdanının gayet normal bir cüzdan olduğunu ve yine gayet doğal olarak içinde çok para olduğunu söyler. Sonra Sturm, iki adamı sorar. Ja., onları avludayken ya da mektup kutusunun oradayken ayrı ayrı görmüştür. Sturm Ja.’ya onları biraradayken de görmüş müdür diye sorar. Ja: “Aslında tam olarak değil.” Bunun üzerine hakim Götzl sorar. Ja.’nın ifadesinde cep telefonu sözleşmesini 2004 yılında „Susann“ için yaptığını belirttiğini hatırlatır. Ja., bugün artık bilemediğini söyler. Götzl, Ja.’nın en son ne zaman Zschäpe ile diyaloğu olduğunu sorar. Onların taşınmasının ardından, Zschäpe, Bayan Ku.’yu beklediğinde görüşmüşlerdir, eşi de yanlarındadır. Ekim ya da Eylül 2011 olsa gerektir. Götzl, 5 Kasım tarihinde verilen ifadede Ja.’nın „Susann“ın ara sıra ziyarete geldiğini, son olarak da iki gün önce geldiğini belirttiğini söyler. Ja., bir keresinde de Zschäpe’nin, anahtarını onda düşürmüş müdür diye ona sorduğunu söyler. Götzl, az önce hatırlatılan ifadeye göre, Zschäpe’nin, 3 Kasım’da orada bulunduğunu söyler. “Bu olaylar olmadan” kısa bir süre önceydi. Zschäpe, kocamın dediği gibi “kör kütük sarhoştu.” Kendisi oturma odasındadır; hemen kapının dibinde değildir. Kapının önünde kimin olduğunu tahmin ettiğinden kapıya “ Sascha”yı (kocasını) göndermiştir. Ve Zschäpe, anahtarımı acaba burada mı düşürdüm, diye sormuştur. Bir anahtarlık söz konusudur; üstünde nasıl bir anahtarlık vardır, diye bilmemektedir.

Duruşma saat 16:15’de sona erer.

Alexander Hoffmann ve Björn Elberling adlı müdahil avukatlar, burada ilk günün yer aldığı duruşmanın bütün haftasına ilişkin yorum yaparlar: “Duruşmanın bu haftasında dava için önemli sonuçlara varılamamıştır. Bir bayan polis memuru, Zschäpe’nin Frühlingsstraße’de yanan binayı terk edişinden polise teslim olasıya değin sürece dair yapılan soruşturma hakkında malumat verir. Bu turun detayları, ilk elden olan tanıklar aracılığıyla daha da detaylandırılarak ele alınacaktır.”